با سلام خدمت شما بازديدكننده گرامي ، خوش آمدید
به سایت من . لطفا براي هرچه بهتر شدن مطالب اين
وب سایت ، ما را از نظرات و پيشنهادات خود آگاه سازيد
و به ما را در بهتر شدن كيفيت مطالب ياري کنید.
احادیثی پیرامون حضرت معصومه سلام الله علیها قال الصادق علیه السلام: انّ للّه حرماً و هو مكه ألاانَّ لرسول اللّه حرماً و هو المدینة ألا و ان لامیرالمؤمنین علیه السلامحرماً و هو الكوفه الا و انَّ قم الكوفة الضغیرة ألا ان للجنة ثمانیهابواب ثلاثه منها الى قم تقبض فیها اموأة من ولدى اسمها فاطمه بنت موسىعلیهاالسلام و تدخل بشفاعتها شیعتى الجنة با جمعهم؛ خداوند حرمى دارد كهمكه است پیامبر حرمى دارد و آن مدینه است و حضرت على علیه السلام حرمىدارد و آن كوفه است و قم كوفه كوچك است كه از هشت در بهشت سه در آن به قمباز مىشود - زنى از فرزندان من در قم از دنیا مىرود كه اسمش فاطمه دخترموسى علیه السلام است و به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت مىشوند. یكسال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه سلام الله علیها به شوق دیدار برادر وادای رسالت زینبی و پیام ولایت به همراه عدهاى از برادران و برادرزادگانبه طرف خراسان حركت كرد و در هر شهر و محلى مورد استقبال مردم واقع مىشد. این جا بود كه آن حضرت نیز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زینب سلام اللهعلیها پیام مظلومیت و غربت برادر گرامیشان را به مردم مؤمن و مسلمانمىرساندند و مخالفت خود و اهلبیت علیهم السلام را با حكومت حیلهگربنىعباس اظهار مىكرد. عن سعد عن الرضا علیه السلام قال: یا سعد من زارها فله الجنةثواب الأعمال و عیون اخبار الرضا علیه السلام: عن سعدبن سعد قال: سالتاباالحسن الرضا علیه السلام عن فاطمه بنت موسى بن جعفر علیه السلام فقال: من زارها فله الجنة. امام رضا علیه السلام فرمود: كسى كه حضرت فاطمه معصومه را زیارت كند پاداش او بهشت است . عن ابن الرضا علیهماالسلام قال: من زار قبر عمتى بقم فله الجنة .(1) امام جواد علیه السلام: كسى كه عمهام را در قم زیارت كند پاداش او بهشت است . امام صادق علیه السلام: من زارها عارفاً بحقّها فله الجنة.(2) امام صادق علیه السلام: كسى كه آن حضرت را زیارت كند در حالى كه آگاه و متوجه شأن و منزلت او باشد بهشت پاداش اوست . امام صادق علیه السلام: «الّا انَّ حرمى و حرم ولدى بعدى قم»(3) ؛ آگاه باشید كه حرم و حرم فرزندان بعد از من قم است .
جایگاه حضرت معصومه سلام الله علیها لقب «معصومه» را امام رضا علیه السلام به خواهر خود عطا فرمود: آن حضرت در روایتى فرمود: «مَنْ زَارَ الْمَعصُومَةَ بِقُمْ كَمَنْ زَارَنى»(4) ؛ «هر كس معصومه را در قم زیارت كند، مانند كسى است كه مرا زیارت كرده است.» این لقب، كه از سوى امام معصوم به این بانوى بزرگوار داده شده، گویاى جایگاه والاى ایشان است.
امام رضا علیه السلام در روایتى دیگر مىفرماید: هر كس نتواند به زیارت من بیاید، برادرم را در رى یا خواهرم را در «قم» زیارت كند كه ثواب زیارت مرا در مىیابد.(5) دیگر حضرت معصومه سلام اللهعلیها «كریمه اهل بیت» است. این لقب نیز بر اساس رؤیاى صادقانه یكى ازبزرگان، از سوى اهلبیت به این بانوى گرانقدر داده شده است. ماجراى اینرؤیاى صادقانه بدین شرح است : مرحوم آیة اللّه سیّدمحمودمرعشى نجفى، پدر بزرگوار آیة اللّه سید شهاب الدین مرعشى (ره) بسیارعلاقهمند بود كه محل قبر شریف حضرت صدّیقه طاهره سلام الله علیها را بهدست آورد. ختم مجرّبى انتخاب كرد و چهل شب به آن پرداخت. شب چهلم پس از بهپایان رساندن ختم و توسّل بسیار، استراحت كرد. در عالم رؤیا به محضر مقدّسحضرت باقر علیه السلام و یا امام صادق علیه السلام مشرّف شد.
امام به ایشان فرمودند: «عَلَیْكَ بِكَرِیمَةِ اَهْل ِ الْبَْیت ِ»؛ یعنى به دامان كریمه اهل بیت چنگ بزن. ایشان به گمان این كه منظورامام علیه السلامحضرت زهرا سلام الله علیها است، عرض كرد: «قربانت گردم،من این ختم قرآن را براى دانستن محل دقیق قبر شریف آن حضرت گرفتم تا بهتربه زیارتش مشرّف شوم.» امام فرمود: «منظور من، قبر شریف حضرت معصومه در قماست.» سپس افزود:«به دلیل مصالحى، خداوند مىخواهد محل قبر شریف حضرت زهراسلام الله علیها پنهان بماند؛ از این رو قبر حضرت معصومه سلام الله علیهارا تجلّىگاه قبر شریفحضرت زهرا سلام الله علیهاقرار داده است. اگر قراربود قبر آن حضرت ظاهر باشد و جلال و جبروتى براى آن مقدّر بود، خداوندهمان جلال و جبروت را به قبر مطهّر حضرت معصومه سلام الله علیها دادهاست.» مرحوم مرعشى نجفى هنگامى كه از خواب برخاست، تصمیم گرفت رخت سفربربندد و به قصد زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها رهسپار ایران شود. وىبىدرنگ آماده سفر شد و همراه خانوادهاش نجف اشرف را به قصد زیارت كریمهاهلبیت ترك كرد.(6)
پینوشتها: 1- كامل الزیارة. 2- بحارالانوار، ج 48، ص 307. 3- بحارالانوار، ج 60 ص 216. 4- ناسخ التواریخ، ج 3، ص 68، به نقل از كریمه اهلبیت، ص 32. 5- زبدة التصانیف، ج 6، ص 159، به نقل از كریمه اهل بیت، ص 3. 6-کریمه اهلبیت، ص